شروین؛ تغییر یافته واژه ی شهروین(شهر+ وین) است.این واژه در زبان اوستایی به معنای نگهبان شهر است.واژه "وین" که در لهجه های بازمانده از زبان اوستایی همچون تالشی و تاتی هنوز هم بکار میرود،اکنون به صورت "بین"(بن مضارع دیدن) در فارسی تلفظ می شود.
در گذشته افرادی که به منصب مورد نظر منصوب می شدند ازین عنوان بهره می بردند.برای نمونه : شروین . [ ش َرْ ] (اِخ ) از سرداران معاصر شاپوربن شاپور ذوالاکتاف ساسانی ،که مدتی حکومت روم داشت.
