صَبا
تلفظ: sabā
(عربی) نسیم ملایم و خنکی که در برخی نواحی از طرف شمال شرق می‌وزد در مقابلِ دَبور ؛ (شاعرانه) (به مجاز) پیام رسان میان عاشق و معشوق ؛ (در قدیم) (در موسیقی ایرانی) یکی از شعب بیست و چهارگانه موسیقی قدیم؛ (در عرفان) نفحات رحمانی که از جهت مشرق روحانیت آید ، نیز آنچه را که باعث بر خیر باشد ، صبا گویند .
نامهای هم آوا:
- ثاقب
- ساوا
- سَحاب
- سوفیا
- سیاوش
- سیاووش
- سیبویه
- سِیف
- سیوا
- شَباب
- شب بو
- شعف
- شُعَیب
- شفا
- شفیع
- شفیعا
- شفیعه
- شهاب
- شیبا
- شیوا
- شیوه
- صائب
- صاحب
- صاحبه
- صَباح
- صَبیح
- صَبیحه
- صَبیه
- صفا
- صَفی
- صَفیه
- صَهبا
- صُهَیب
- صوفی
- صوفیا
- صوفیه
صَباح شیوه
ارسال نظر
آخرين وبلاگها
