صِدیق

تلفظ: seddiq

(عربی) (در تصوف) بنده‌ی خاص خداوند ؛ (در قدیم) بسیار راستگو و درستکار ؛ (در عرفان) صدیق کسی را می‌گویند که در گفتار و کردار و دانش‌ها و احوال و روش و نیات و خوی و اخلاق خود راست باشد و راستی و درستی او در مجاورین او تأثیر کند ؛ (در اعلام) لقب ابوبکر صدیق اولین خلیفه ، بعد از رحلت رسول اکرم (ص) .

نامهای هم آوا:

• شادی‌سا
• صادق
• صَدوق
• صِدیقه