فصیحه

تلفظ: fasihe

(عربی) (مؤنث فصیح) ، ویژگی سخن یا بیانی که روان ، روشن و شیواست و شنونده و خواننده آن را به سهولت در می‌یابد ، دارای فصاحت ، ویژگی آن‌که سخنش روان ، روشن ، خالی از ابهام و دارای فصاحت باشد. به طور روشن و آشکار، دور از ابهام ، همراه با فصاحت.

نامهای هم آوا:

• فائز
• فائزه
• فائقه
• فاکِهه
• فِضه
• فقیهه
• فوزیه
• فیاض
• فِیض