کُلاله

تلفظ: kolāle

(در گیاهی) بالاترین بخش مادگی گل که برای جذب دانه‌های گَرده ، نگه‌داشتن و رویاندن آنها و تولید میوه است ؛ (در قدیم) (به مجاز) زلف ، کاکل به ویژه زلف تاب دار و مجعد .

نامهای هم آوا:

• کَژال