مانیا
تلفظ: māniyā
(در پارسی باستان) خانه ، سرای ؛ (در پهلوی) برابر با واژه‌ی مان به معنی خانه و مسکن ؛ (در اعلام) نام زن زِنیس حاکم ولایت اِاُلی جزو ایالات تحت فرماندهی فرناباذ [سردار بزرگ ایران در زمان اردشیر دوم هخامنشی] .
نامهای هم آوا:
- مؤمن
- مؤمنه
- ماژان
- مانا
- مانی
- ماه
- ماهان
- ماهانا
- ماه‌نوش
- ماهنی
- ماهین
- ماهینه
- مایا
- مُحَنّا
- مَحیا
- مُحَیّا
- مشانا
- مشیا
- مشیانه
- مَشیما
- مُعین
- مُعینا
- مُنا
- مَنِش
- مُنعم
- مَنیژه
- مَنیع
- مِها
- مَهام
- مَهان
- مُهنا
- مَهنام
- مَهنوش
- مِه‌نیا
- مَهی
- مَهیان
- مَهیشا
- مُهیمِن
- مهین
- موژان
- مونا
- میشا
- میشانه
- مینا
- مینو
- میهن
ماویش مانی
ارسال نظر
آخرين وبلاگها
