باران

تلفظ: bārān

(در علوم زمین) قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه از فیض حق تعالی و رحمت شامله ‌اوست ، که از عالم غیب بر ممکنات فایض گردد و ممکنات بر حسب مراتب استعداد ، استفاضه نمایند. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند .

نامهای هم آوا:

• بارانه
• بارمان
• بارین
• بَرانوش
• بَرشام
• بُرنا
• بُرهان
• بَرین
• بِه‌آفرین
• بهاران
• بَهرام
• بَهرامن
• بهرامه
• بَهرَمان